Gromada

Zgromadzona gawiedzi, usiądźcie i posłuchajcie. Oto opowieść o człowieku, który zgromadził, zgromił i ogólnie zgrozę nam zgotował. A wszystko w raczej przygnębiającej atmosferze.

Gromady, wielkie osiedla mieszkalne, są ostatnimi przyczółkami rasy ludzkiej. Znane są 3 gromady, o nazwach Hades (1, 2 i 3). Mieszkający w Hadesie 1, Dorin otrzymuje nową szansę i ją wykorzystuje. Tylko czy w krytycznym momencie będzie mógł ocalić siebie samego? Otrzymując możliwość zaciągnięcia się do armii Kanclerza musimy stawić czoła szczurom, szkodnikom, buntownikom oraz wielkim problemom.

Gra wita nas ciekawy wprowadzeniem, szczególnie językowym i prawie od razu wrzuca nas do działania. Zanim jednak ukończy główny wątek, minie sporo czasu. W Gromadzie znajdziemy zabijanie, szukanie przedmiotów i informacji. Grę urozmaicają całkiem niezłe mini gierki. Mamy sterowanie walkerów/mechów, wybieranie poziomu mocy w akumulatorze oraz logiczną grę, przesuwanie skrzyń. Napotkamy także parę „lochów” z chodzącymi potworami oraz, jak można się domyślić, dużo dobrej zabawy. Mamy też naukę mocy psionicznych, odwiedzanie posągów, zbieranie reputacji oraz luźne rozmówki ludzkie.

Fabuła gry, mimo iż wydaje się w miarę oczywista, mocno się komplikuje. Kierując życiem Dorina stajemy się żołdakiem, potem egzekutorem, a na końcu wielkim zbawcą. Z czasem zyskujemy dużą grupę towarzyszy, z którą ratujemy cały świat, a pewna część fabuły zdradza kulisy wielkiej dezintegracji (katastrofy podobnej do wojny atomowej). Historia potrafi utrzymać w napięciu, brakuje jej elementów zaskoczenia, ale to niewielka wada przy jej dobrej konstrukcji. Dobrym uzupełnieniem fabuły są dodatkowe zadania oraz możliwość kontaktu z grupami wpływów w Gromadzie Hades, co daje dodatkowe możliwości.

Oprawa graficzna i udźwiękowienie to najmocniejsze punkty gry. Grafika jest prawie w całości autorska, przez co gra uzyskuje specyficzny klimat (warta wspomnienia jest kolejka). Ciekawe Monstery, charsety dobrej jakości i ostatecznie dobre grafiki pojazdów. Nie można przy tym nie wspomnieć o obrazkach, które niekiedy wizualnie przedstawiają co ważniejsze wydarzenia fabularne, są bardzo ładne i znakomicie wpasowują się w klimat gry. Dźwiękowo gra prezentuje się dobrze. Oprawa muzyczna natomiast posiada rzadko wykorzystywane utwory klasyczne (autorstwa Bacha, Mozarta itp.), przez co mamy pewien powiew inności w samej grze.

Pierwszą, podstawową wadą Gromady jest język, a mówiąc dokładniej, wyskakujące czasami wulgarne słownictwo. Co prawda jakoś można za jego pomocą budować autentyczność języka, ale też nie jest to całkiem do zaakceptowania. Drugą wadą, ale o wiele mniejszą jest system walki. Ogółem prezentuje się dobrze ale widać po nim, że autor nie wykorzystał w pełni możliwości RM (jakość animacji, uzbrojenie oraz jakość przeciwników). Samej gierce udało się wywalić parę bugów typu zła grafika i przechodzenie przez ściany, ale to drobiazgi.

Ostatecznie – podstawowe elementy w grze są bardzo dobrze zrobione i razem prezentują spójny klimat oraz grę jako całość. Gromada, mimo iż pretenduje do grona najlepszych tytułów na RM, nie posiada pewnej iskry genialności, która charakteryzuje bardzo dobre tytuły. Ogółem jest jednak kawałem dobrej roboty i grzechem byłoby ominięcie jej. Tak więc mówiąc innymi słowy, zgromadź i zagroj.

Vodun

Autor gry: CoR_P
Wersja RM: 2000
Gatunek: RPG
Status: Pełna wersja
Rok wydania: 2009
Download: Gdrive (wersja 1.34)